Men moet voorzichtig zijn met liefdesbrieven. Maar voor het geval dat Nollyzijn tedere lofrede Kruispunt en iedereen die erin heeft gevaren, ik denk dat Russell T Davies het voor elkaar krijgt. Ja, ik ben misschien bevooroordeeld: ik heb goede herinneringen aan het kijken naar die krakende soap met mijn oma uit Sunderland, wier meeslepende toewijding eraan de menigte herinnerde die aan elk woord van Dickens hing (ze gebruikte nooit het woord ‘soap’; ze noemde ze “mijn verhalen”). Maar terwijl de praktische kennis van Meg Mortimer en haar vreemde motel in Birmingham dat wel doet Nolly lijken nog rijker – is dat de echte Adam Chance (dwz acteur Tony Adams, die hem tien jaar lang speelde) die ik in de laatste scène zag? – het is nauwelijks verplicht. Davies is zo slim. Zijn serie is niet alleen een opwindend melodrama; het is een stukje sociale geschiedenis.
Nolly was de bijnaam van Noela Gordon, die (er is geen ander woord) Meg Richardson (later Mortimer) speelde in 1964, toen ATV Kruispunt begon, tot 1981, toen ze op brute wijze werd ontslagen: een beslissing die de natie schokte en die Davies centraal stelt in haar drama. Daarbij maakt hij van Gordon, gespeeld door Helena Bonham-Carter in een nogal ongelooflijke uitvoering, een stand-in voor alle vrouwelijke actrices van middelbare leeftijd, en misschien wel voor alle vrouwen van middelbare leeftijd: zijn sympathie voor de manier waarop mannen kauwen ze opsteken en uitspugen is duidelijk, diep en eerlijk.
Maar zij en haar vriend Larry Grayson, de insinuaties-gekke presentator Een generatiespel, zijn in zijn handen ook representatief voor een land dat verandert op een manier die pijnlijke gevolgen zal hebben voor sommigen, zelfs voor de besten. IN NollyDe mooiste scène, Grayson (een mooie, ontroerende uitvoering door Mark Gatiss) merkt spijtig op tegen Gordon dat zijn homoseksuele assistent vrij is om de hand van zijn vriend vast te houden: een vrijheid die hem altijd is ontzegd. Toch betekent zo’n verschuiving ook het einde voor een ouderwetse, semi-teruggetrokken entertainer als Grayson. Nadat hij de lucht heeft opgesnoven, staat hij op het punt het op te geven Een generatiespel voor pensionering in Nuneaton met zijn zus.
Nolly stuurt zachtjes omhoog Kruispunt‘ lage budgetten en zelfs lagere productiewaarden, en het is erg leuk om te zien hoe Bonham-Carter minutenlang naar de middellange afstand staart (live gefilmd, als de show doorging, moesten allerlei strategieën worden gebruikt om het uit te breiden uit). Ik vond het geweldig om in de repetities te zijn met Benny (Lloyd Griffith is Paul Henry, de acteur die Benny speelde), Miss Diane (Chloe Harris is Susan Hanson, die haar speelde) en alle anderen; verfilming van Gordons slotscène op QE2, haar motel dat net tot de grond afgebrand is, is een vast onderdeel om voor te sterven. En wat betreft Augustus Prew, die Gordons trouwe sidekick, Tony Adams, speelt, hij geeft zo’n goede uitvoering – zo geestig, warm en energiek – dat ik ijlde van geluk. Luisteren naar deze twee die nadenken terwijl ze etalages kijken bij Rackhams! Ik was bijna jaloers op hun vriendschap: de voortreffelijke combinatie van laster en leugens; haar behoefte, zijn beleefdheid; hun geroddel hield pas op bij het zien van het gedrapeerde nylon om de pop.
Maar Davies vergeet nooit dat hij werd gevolgd door 15 miljoen mensen Kruispunt drie keer per week, en dat de betrokkenen (meestal) hun best deden; dat het iets betekende voor zijn fans en zijn sterren, ook al wisten ze in hun hart dat het niet goed genoeg was. Zijn script besteedt veel aandacht aan zowel sociale klasse – als Gordon het heeft over de gebruikelijke uitspraak en waarom mensen zoals zij die hebben geleerd, dacht ik weer aan mijn grootmoeder – en aan die dodelijke ziekte van de moderne tijd, eenzaamheid. Zo zien Gordons fans haar als een vriend, en hier doet Gordon elk licht aan in het appartement waar hij alleen woont sinds de dood van zijn moeder.
Verouderd zijn; om die pijnlijke toestand net aan de horizon te zien. In Davies’ handen, Kruispunt het wordt een uitgebreide en onverwacht mooie metafoor voor zo’n toestand. Moet het worden toegejuicht? Kus hem op beide wangen als een pro? Of moet je snel de andere kant op rennen? Dit zijn de vragen Nolly vraagt ze vriendelijk – en of ze op een dag meer kilometers heeft gemaakt in een lange glamoureuze kamerjas.
Inhoud van onze partners
Nolly
ITV, 3 februari, 21.00 uur; beschikbaar tegen vergoeding